Ceny transferowe 2023: Jak prawidłowo określić obowiązek i kiedy go należy spełnić?

Czy Twoja firma jest gotowa na nadchodzące terminy związane z cenami transferowymi? Choć trwają wakacje, październik już na horyzoncie, awraz z nim kluczowe obowiązki dokumentacyjne. Dowiedz się krok po kroku jak prawidłowo je rozpoznać, aby zabezpieczyć swoje interesy podatkowe iuniknąć potencjalnych problemów z organami podatkowymi.  

Ceny transferowe stanowią istotny element polityki podatkowej każdej firmy prowadzącej transakcje z podmiotami powiązanymi. Każdy sezon wakacyjny przybliża nas do myśli, że trzeba będzie te obowiązki wypełnić. Pandemia Covid-19 wprowadziła lekkie zamieszanie przynosząc zmiany kluczowych terminów. W niniejszym artykule omówimy, jak prawidłowo określić obowiązki w zakresie cen transferowych oraz kiedy należy je spełnić. Poznanie i zrozumienie tych wymagań jest niezbędne, aby uniknąć ryzyka sankcji i zabezpieczyć interesy podatkowe Twojej firmy.  

W tym roku terminy sporządzenia dokumentacji podatkowej cen transferowych i raportowania TP-R nie zostały zmienione w stosunku do tych, które zostały określone w ustawach o podatkach dochodowych. Będzie to najprawdopodobniej pierwszy od kilku lat rok, w którym nie będzie żadnych przesunięć. I tak:  

Dla podatników, których rok podatkowy zakończył się 31 grudnia 2023 roku terminy dotyczące cen transferowych za 2023 rok są następujące: 

  • koniec października – obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych (wraz z analizą porównawczą), 
  • koniec listopada – sporządzenie i złożenie informacji o cenach transferowych  
    (TP-R), 
  • koniec grudnia – przygotowanie grupowej dokumentacji cen transferowych. 

Jak określić obowiązek krok po kroku? 

Zidentyfikuj powiązania 

Przed sporządzeniem dokumentacji cen transferowych, należy w pierwszej kolejności dokładnie zidentyfikować powiązania i transakcje przeprowadzane pomiędzy podmiotami powiązanymi. Pamiętajmy, że powiązania to nie tylko powiązania kapitałowe, ale również inne, np. osobowe czy rodzinne.  

Określ jednorodność transakcji  

Gdy zgromadzimy dane dotyczące zrealizowanych transakcji, zanim przejdziemy do porównania ich wartości z ustawowymi progami dokumentacyjnymi należy zbadać ich jednorodność. Obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych powstanie bowiem w momencie, gdy wartość transakcji kontrolowanej, będącej transakcją jednorodną, przekroczy określone w przepisach limity dla poszczególnych rodzajów transakcji.  

Określenie, czy dana transakcja kontrolowana ma charakter transakcji jednorodnej, wymaga indywidualnego podejścia bazującego na konkretnym stanie faktycznym, ocenianym uwzględniając specyfikę działalności podatnika. Zgodnie bowiem z art. 11k ust. 5 ustawy o CIT oraz art. 23w ust. 5 ustawy o PIT, przy ocenie, czy transakcja kontrolowana ma charakter jednorodny, należy uwzględnić jednolitość transakcji kontrolowanej w ujęciu ekonomicznym (podobieństwo przedmiotu transakcji oraz innych głównych cech transakcji istotnych z punktu widzenia cen transferowych), określone w przepisach kryteria porównywalności, metody weryfikacji cen transferowych oraz inne istotne okoliczności transakcji kontrolowanej. 

Zbadaj status kontrahenta  

Kolejnym etapem jest zgromadzenie informacji o kontrahentach, z którymi te transakcje zrealizowaliśmy. Pamiętajmy o zwolnieniu dla transakcji krajowych. Jeśli nasi kontrahenci są podmiotami krajowymi, nie korzystają ze zwolnień podmiotowych (w przypadku podatników CIT), ani zwolnień strefowych oraz mieli dodatni wynik podatkowy – te transakcje, które z nimi zrealizowaliśmy nie wliczają się do progów dokumentacyjnych. Nie możemy o nich jednak zapominać, bo progi dla nich badamy odrębnie. Jeśli ich wartość również przekroczy progi dokumentacyjne, będziemy musieli je zaraportować w TP-R jako transakcje zwolnione.  

Kwestią niejasną może być sposób określenia wartości transakcji, co stanowi podstawę do kwalifikacji danej transakcji jako podlegającej obowiązkowi dokumentacyjnemu i/lub raportowemu czy też nie. 

Ustal wartość transakcji 

W kolejnym kroku sprawdzamy wartość transakcji i dokonujemy oceny czy transakcja jednorodna podlega obowiązkowi dokumentacyjnemu. Progi dokumentacyjne weryfikowane są oddzielnie dla strony przychodowej i kosztowej. Co ważne, wartość transakcji jednorodnej to wartość transakcji w odniesieniu do wszystkich podmiotów powiązanych, z którymi zawierana jest dana transakcja. 

Zgodnie z art. 11l ust. 2 ustawy o CIT i art. 23x ust 2 ustawy o PIT wartość transakcji kontrolowanej określa się na podstawie: 

  1. otrzymanych lub wystawionych faktur dotyczących danego roku podatkowego, albo 
  2. umów lub innych dokumentów – w przypadku, gdy faktura nie została wystawiona lub w przypadku transakcji finansowych, albo 
  3. otrzymanych lub przekazanych płatności – w przypadku, gdy nie jest możliwe określenie tej wartości na podstawie pkt 1 i 2. 

Samo określenie wartości transakcji usługowej lub towarowej zazwyczaj nie jest dla podatników wyzwaniem. Problemy pojawiają się jednak, gdy mowa jest o transakcjach finansowych, dla których wartości określane są w zależności od ich rodzaju. I tak jak poniżej wskazujemy: 

Wartości transakcji dla wybranych transakcji finansowych: 

  1. pożyczka / kredyt a wartość transakcji stanowi najwyższa kwota kapitału udostępnionego w danym okresie raportowanym pozostającego do spłaty z pominięciem odsetek, marż, prowizji i innych płatności związanych z udzieleniem finansowania. 
  2. gwarancja / poręczenie a wartość transakcji stanowi suma gwarancyjna / maksymalna wartość poręczenia 
  3. emisji obligacji a wartość transakcji jest równa wartości nominalnej obligacji 
  4. cash-pooling a wartość transakcji odpowiada średniemu dziennemu poziomowi rzeczywistego zobowiązania lub należności z tytułu finansowania. depozyt / lokata a wartość transakcji odpowiada wartości nominalnej. Wartość odnowionych depozytów / lokat powiększa się o wartość skapitalizowanych odsetek.  

Sprawdź, czy przekraczasz progi 

Jeśli naszymi kontrahentami są podmioty inne niż tzw. „podmioty rajowe” progi dokumentacyjne, zgodnie z art 11 k ust. 2 ustawy o CIT i art 23w ust. 2 w ustawy o PIT dla transakcji realizowanych w 2023 roku wynoszą: 

  • 10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej; 
  • 10 000 000 zł – w przypadku transakcji finansowej; 
  • 2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej; 
  • 2 000 000 zł – w przypadku pozostałych transakcji.  

Transakcje towarowe to wszelkie transakcje związane z transferem dóbr. Mogą to być transakcje związane ze sprzedażą lub zakupem towarów, sprzedażą produktów, ale również nabycie surowców do produkcji czy transfer środków trwałych.  

Transakcje finansowe to wszelkiego rodzaju finansowanie realizowane wewnątrz grup kapitałowych takie jak pożyczki, kredyty, obligacje, cash – pooling, gwarancje i poręczenia, faktoring czy lokaty.  

Do kategorii transakcji usługowych zaliczamy wszelkie usługi materialne i niematerialne, świadczone wewnątrz grup kapitałowych.  

Transakcje zakwalifikowane do kategorii “pozostałe” to wszelkie restrukturyzacje, przeniesienia biznesu, podwyższenia/ obniżenia kapitału, wynagrodzenie członków zarządu, umowy spółek osobowych czy umowy o podziale kosztów.  

Uważaj na podmioty z raju podatkowego 

Odrębną kwestię stanowi określenie obowiązku dokumentacyjnego dla transakcji zrealizowanych z podmiotami mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w tzw. „raju podatkowym”. Zasady ustalania jednorodności oraz wartości transakcji są takie same, jednak progi dokumentacyjne znacznie się różnią.  

W przypadku bowiem transakcji z podmiotami mającymi siedzibę lub zarząd w państwie lub terytorium, stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (raj podatkowy) progi dokumentacyjne kształtują się inaczej i wynoszą: 

  • 2,5 mln zł a w przypadku transakcji finansowych 
  • 500 tys. zł a w przypadku transakcji niefinansowych 

Najważniejszą kwestią, o której należy pamiętać jest to, że powyższe dotyczy transakcji rajowych realizowanych zarówno z podmiotami powiązanymi, jak i niepowiązanymi. 

Dodatkowe obowiązki dla grup kapitałowych 

Podmioty powiązane, których sprawozdania finansowe są konsolidowane metodą pełną lub proporcjonalną zobowiązane są do sporządzenia grupowej dokumentacji cen transferowych. Sytuacja ta ma miejsce, jeżeli należą one do grupy kapitałowej, dla której spełnione zostały następujące warunki: 

  1. sporządzane jest skonsolidowane sprawozdanie finansowe; 
  2. których skonsolidowane przychody przekroczyły w poprzednim roku obrotowym kwotę 200 000 000 zł lub jej równowartość w złotówkach. 

Podsumowanie  

Biorąc pod uwagę, że znajdujemy się już w drugiej połowie 2024 roku, czasu na wywiązanie się z obowiązków dotyczących cen transferowych za rok 2023 jest coraz mniej. Sporządzenie lokalnej i grupowej dokumentacji cen transferowych, zgodnie z obowiązującymi terminami, jest kluczowe dla zabezpieczenia interesów podatkowych. Prawidłowa identyfikacja transakcji kontrolowanych oraz właściwe określenie ich wartości to fundamenty poprawnego raportowania. 

Zachęcamy do przygotowań z odpowiednim wyprzedzeniem, aby uniknąć pośpiechu i ewentualnych błędów. Prawidłowo sporządzona dokumentacja nie tylko minimalizuje ryzyko sporu z organami podatkowymi, ale także zapewnia spokój i pewność w prowadzeniu działalności. 

 

Kwiecień 2024 | Hipotetyczne odsetki i nowe terminy obligatoryjnego KSeF

W kwietniu 2024 r. w naszym newsletterze opowiadaliśmy o mechanizmie hipotetycznych odsetek oraz nowych terminach KSeF.
Poniżej przedstawiamy wysłane newslettery. Chcesz być na bieżąco? Zapisz się już dziś!

31 marca 2024 r. upłynął termin na przygotowanie sprawozdania finansowego.  

W związku z tym, każda Spółka wie, czy wykazany zysk powinna przeznaczyć na pokrycie strat z ubiegłych lat, czy też może zagospodarować go w inny sposób. 

Przypominamy, że Ustawodawca w celu motywowania podatników do zatrzymywania zysków w przedsiębiorstwie, zamiast wypłacania ich w formie dywidend bądź korzystania z finansowania zewnętrznego, wprowadził mechanizm określany jako „hipotetyczne odsetki”.

Jest to preferencja podatkowa obowiązująca od 1 stycznia 2019 r. Stanowi pewnego rodzaju zachętę dla spółek do zwiększania kapitału własnego przedsiębiorstwa. Dotyczy jednak tylko tych podatników, którzy przeznaczyli zysk spółki na kapitał rezerwowy lub zapasowy, albo wnieśli dopłaty do spółki. 

Na czym polega? Na możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych odsetek hipotetycznych od kapitału własnego (art. 15cb Ustawy CIT).

Zgodnie z Ustawą CIT, kosztem uzyskania przychodów w spółce jest kwota odpowiadająca: 

  • iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy, oraz
  • kwoty dopłaty wniesionej do spółki lub zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki. 

Powyższy koszt można rozpoznać w roku wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych.

Łączna kwota kosztów uzyskania przychodów, odliczona w roku podatkowym dla jednego podatnika z tego tytułu, nie może przekroczyć jednak kwoty
250 000 zł, co pozwala na oszczędność rzędu 47.500 zł (przy 19% podatku). 

Do kalkulacji nie zalicza się dopłat i zysków przeznaczonych na pokrycie straty bilansowej.

Wzór na obliczenie kwoty hipotetycznych odsetek przedstawia poniższa formuła:

(R referencyjna NBP + 1%) x E

gdzie:

R referencyjna NBP – stopa referencyjna NBP na ostatni dzień roku poprzedzającego wniesienie dopłaty / akumulację zysku (stopa referencyjna NPB obowiązująca na 29 grudnia 2023 roku wynosi 5,75%, a więc swoistego rodzaju oprocentowanie kapitału własnego wynosi 6,75%). 

– kwota dopłaty / zysku zatrzymanego. 

Jak każda preferencja podatkowa „hipotetyczne odsetki” wiążą się również
z pewnymi ograniczeniami. 

Jeżeli zwrot dopłaty lub podział i wypłata zysku nastąpi wcześniej
niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce, to w roku podatkowym, w którym dokonano zwrotu, przychodem
jest wartość odpowiadająca odliczonym wcześniej kosztom hipotetycznych odsetek.  

Podobne konsekwencje wynikają z określonych w Ustawie CIT czynności restrukturyzacyjnych.  

Dodatkowo, preferencji nie stosuje się, jeżeli podatnik lub podmiot z nim powiązany dokonał czynności prawnej albo powiązanych czynności prawnych bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, głównie w celu uznania kwoty
z dopłaty lub przekazanego zysku (na kapitał rezerwowy lub zapasowy)
za koszt uzyskania przychodów.  

Zachęcamy do analizy możliwości skorzystania z powyższej preferencji, uwzględniając wspomniane warunki.

Nowe terminy obowiązkowego KSeFu

Obowiązkowy KSeF wejdzie w życie:

  • 1 lutego 2026 roku dla przedsiębiorców, których wartość sprzedaży przekroczyła 200 mln zł,
  • od 1 kwietnia 2026 roku – dla wszystkich przedsiębiorców.

Potwierdził to 26 kwietnia 2024 r. minister finansów Andrzej Domański podczas specjalnego brefingu prasowego.

W pierwszej kolejności zostanie zmieniona data wejście w życie nowych przepisów, które miały obowiązywać od 1 lipca 2024 r. W dalszej kolejności, po zmianie architektury rozwiązania KSeF zostaną poddane konsultacjom przepisy, które mają wejść w życie w 2026 r.

Ministerstwo potwierdziło, że jest zdeterminowane, aby wprowadzić obowiązkowy KSeF, ponieważ jest to dobre narzędzie do walki z tzw. luką VAT, która wzrosła w ostatnim roku.

Wypracowane rozwiązanie zawierało jednak liczne błędy, a jego wprowadzenie groziło „paraliżem gospodarki”. Musi zostać zatem przygotowane nowe rozwiązanie o zmienionej architekturze.

„Zaczynamy niemalże od nowa” wskazał minister finansów Andrzej Domański.

Zapraszamy do kontaktu!

Maj 2024 | (Nie)odkryty potencjał ulgi na robotyzację – case study

W maju 2024 r. w naszym newsletterze opowiadaliśmy o uldze na robotyzację. Poniżej przedstawiamy wysłany newsletter. Chcesz być na bieżąco? Zapisz się już dziś!

Ulga na robotyzację funkcjonuje od 1 stycznia 2022 r. Pozwala na dodatkowe odliczenia 50% kosztów poniesionych na robotyzację w latach 2022-2026 (art. 15 ust. 6 ustawy o  CIT i art. 22 ust. 8 ustawy o PIT). Stanowi więc atrakcyjne rozwiązanie, które może przekładać się na znaczne oszczędności podatkowe.

Jednakże już od samego początku możliwość oraz sposób skorzystania z preferencji sprawia podatnikom sporo problemów.

W momencie wdrażania przedmiotowej ulgi, kluczowa jest bowiem poprawna identyfikacja maszyny/urządzenia jako „robota przemysłowego”, tj. posiadającego zastosowanie wyłącznie przemysłowe.

W ustawie o CIT została przewidziana rozbudowana definicja robota przemysłowego, wskazująca, że jest nim automatycznie sterowana, programowalna, wielozadaniowa i stacjonarna lub mobilna maszyna, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadająca właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie 4 szczegółowe warunki: wymienia dane w formie cyfrowej, jest połączona z systemami teleinformatycznymi, jest monitorowana za pomocą czujników kamer lub innych podobnych urządzeń oraz jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym.

W dotychczasowym podejściu DKIS pojęcie robota produkcyjnego rozumiane i interpretowane było ściśle, zgodnie z powyższą definicją ustawową.

W ostatnim czasie pojawiło się jednak przyjaźniejsze i bardziej liberalne podejście. Przełomowy wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 kwietnia 2024 r., sygn. I SA/Kr 238/24 dotyczył spółki, prowadzącej aptekę, która rozważała zakup robota w celu m.in:

  • usprawnienia dostaw i procesów związanych z określeniem poziomu zapasów wyrobów medycznych i lekarstw,
  • sprawniejszej realizacji recept,
  • zapewnienia odpowiedniej temperatury przechowywania lekarstw,
  • wspierania produkcji leków recepturowych poprzez: gromadzenie i przechowywanie surowców, dostarczenie surowca z miejsca magazynowania, przechowywanie już wyprodukowanych leków recepturowych.

Spółka stwierdziła, iż zakres tych czynności pozwala jej na skorzystanie z podatkowej preferencji. Jej zdaniem pod pojęciem procesu produkcyjnego w aptece należy rozumieć także wytwórstwo leków recepturowych. Nawet jeśli robot nie bierze udziału bezpośrednio w samym procesie wytwórczym leków, to wykona on jednak szereg czynności zarówno przed, jak i po procesie produkcyjnym wyrobu medycznego (procesy związane z magazynowaniem czy dystrybucją).

Takie rozumienie pojęcia „robota przemysłowego” potwierdził krakowski WSA:

Wytwarzanie leków recepturowych jest procesem produkcyjnym, dlatego zakup robota aptecznego jest objęty podatkową preferencją.

Zgodnie z podejściem sądu uznać można, iż pojęcia „przemysł” oraz „zastosowania przemysłowe” powinny być rozumiane szeroko i obejmować także procesy okołoprodukcyjne jak np. przechowywanie, transport, kontrola jakości wyrobów.

Co ważne, takie rozumienie przedmiotowej preferencji stwarza możliwość skorzystania z ulgi na robotyzację przez zdecydowanie szerszą grupę podatników. Zgodnie bowiem z założeniami do ustawy CIT ulga ma pomagać firmom w zwiększaniu produktywności i konkurencyjności na rynkach krajowym i międzynarodowym, to z kolei przekłada się na pokazanie potencjału polskich przedsiębiorstw w środowisku globalnym.

Zachęcamy do analizy powyższej kwestii, ponieważ może to właśnie Państwa Spółka ma także niezidentyfikowaną dotąd możliwość skorzystania z oszczędności podatkowej jaką stwarza ulga na robotyzację.

Chcesz sprawdzić czy w Twojej spółce ulga na robotyzację znajdzie zastosowanie? Zadzwoń📞 lub napisz do nas📩 i wspólnie znajdźmy możliwości na oszczędności.

Nowe warunki safe harbour dla pożyczek w 2024 r.

Nowe warunki safe harbour dla pożyczek w 2024 r.

29 grudnia 2023 r. opublikowano obwieszczenie Ministra Finansów, dotyczące warunków safe harbour dla pożyczek w 2024 r. Zmianie uległy zarówno stopy bazowe uwzględnione w obwieszczeniu, jak i wartości marży.

Czym jest safe harbour?

Safe harbour, czyli tzw. bezpieczny port podatkowy to uproszczone zasady ustalania cen transferowych w niektórych transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi. Spełnienie warunków safe harbour pozwala podatnikom na zastosowanie zwolnienia z określonych obowiązków dokumentacyjnych cen transferowych.

Zwolnienia safe harbour

W myśl obecnie obowiązujących przepisów podatkowych, stosowanie mechanizmów safe harbour jest korzystne dla podatników ze względu na brak obowiązku sporządzenia analiz porównawczych dla określonych w przepisach transakcji oraz na możliwość zastosowania zwolnienia z obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych.

Co więcej, z racji braku analizy porównawczej, raportowanie transakcji safe harbour również podlega uproszczonym zasadom, dzięki czemu w formularzu TP-R przekłada się jedynie podstawowe informacje o m.in. wartości transakcji pożyczki, kwocie kapitału, wartości zadłużenia czy odsetek. W przypadku usług o niskiej wartości dodanej, raportowana jest wartość transakcji.

Jakie warunki safe harbour trzeba spełnić przy pożyczkach?

Aby skorzystać z uproszczenia dla transakcji pożyczkowych (ale też udzielenia bądź otrzymania kredytu i emisji obligacji) muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

  1. oprocentowanie w ujęciu rocznym na dzień zawarcia umowy jest ustalane w oparciu o rodzaj bazowej stopy procentowej i marżę, określone w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych aktualnym na dzień zawarcia tej umowy;
  2. nie przewidziano wypłaty innych niż odsetki opłat związanych z udzieleniem lub obsługą pożyczki, w tym prowizji lub premii;
  3. pożyczka została udzielona na okres nie dłuższy niż 5 lat;
  4. w trakcie roku podatkowego łączny poziom zobowiązań albo należności podmiotu powiązanego z tytułu kapitału pożyczek z podmiotami powiązanymi liczony odrębnie dla udzielonych oraz zaciągniętych pożyczek wynosi nie więcej niż 20 000 000 zł lub równowartość tej kwoty;
  5. pożyczkodawca nie jest podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.

Nowe stopy bazowe i marże dla pożyczek

Nowe warunki safe harbour dla pożyczek (stopy bazowe i marże), opublikowane w obwieszczeniu MF z 29 grudnia 2023 r., są następujące:

Dla pożyczek:

  • w złotych – stanowi WIBOR 3M albo WIRON 3M Stopa Składana,
  • w dolarach amerykańskich:

– stanowi 90-day Average SOFR,

– może stanowić LIBOR USD 3M – w przypadku pożyczek udzielonych przed dniem 1 stycznia 2022 r.,

  • w euro – stanowi EURIBOR 3M,
  • we frankach szwajcarskich – stanowi SARON 3 months Compound Rate,
  • w funtach brytyjskich:

– stanowi SONIA 3M Compound Rate,

– może stanowić LIBOR GBP 3M – w przypadku pożyczek udzielonych przed dniem 1 stycznia 2022 r.;

Marża:

  • dla pożyczkobiorcy wynosi maksymalnie 3,1 punktu procentowego,
  • dla pożyczkodawcy wynosi minimalnie 2,2 punktu procentowego,
  • stanowi sumę wartości bezwzględnej bazowej stopy procentowej i wartości określonej w lit. a albo b, w przypadku gdy wartość bazowej stopy procentowej określonej w pkt 1 jest mniejsza od zera.

„Safe harbour” a MDR

Uproszczenie safe harbour dla pożyczek, kredytów i obligacji stanowi podatkowy miecz obosieczny. Z jednej strony zapewnia podatnikom istotne korzyści, z drugiej zaś stanowi schemat podatkowy w rozumieniu przepisów o MDR i podlega raportowaniu Szefowi KAS.

Jeżeli w swojej organizacji wdrażamy to rozwiązanie, wówczas spełniamy tzw. szczególną cechę rozpoznawczą. Oznacza to, że niezależnie od naszej motywacji, schemat podatkowy musimy zgłosić – oczywiście o ile spełniamy inne kryteria wskazane w ustawie.

Niestety, o ile takie zaraportowanie schematu podatkowego (MDR-1) przez podatnika jest jednorazowe (przesyłane na bieżąco), o tyle informacja o skorzystaniu z tego schematu podatkowego (MDR-3), jest już corocznym zdarzeniem cyklicznym (przesyłanym w terminie do złożenia CIT-8). Mogą pojawić się również sytuacje, w których będziemy zobligowani zgłaszać safe harbour kwartalnie na formularzu MDR-4, jednak to jest temat na oddzielny wpis.

Podsumowując powinniśmy pamiętać, że jeżeli korzystamy z safe harbour dla pożyczek, kredytów lub obligacji, możemy być zobowiązani do analizy przepisów o MDR, a w konsekwencji do zaraportowania schematu podatkowego.

Na marginesie należy wskazać, że obowiązkowi raportowania nie podlega zastosowanie safe harbour dla usług o niskiej wartości dodanej, ponieważ jest to uproszczenie wynikające bezpośrednio z Wytycznych OECD.

CL Podatki w mediach: Nasz ekspert komentuje Krajowy System e-Faktur

CL Podatki w mediach: Nasz ekspert komentuje Krajowy System e-Faktur

Zachęcamy do zapoznania się z naszym komentarzem w artykule na stronie rp.pl link

 

Artykuł dotyczył wprowadzenia Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF), który stanie się obowiązkowy dla przedsiębiorców od 1 lipca 2024 roku. Wielu przedsiębiorców obawia się, że system ten może być wykorzystywany do nadużyć, zwłaszcza w kontekście wystawiania faktur za niezamawiane towary lub niewykonane usługi.

Jednak, jak podkreślił w artykule nasz ekspert Arkadiusz Łagowski, obawy te są nieuzasadnione. „Samo wystawienie faktury nie oznacza, że wskazany w niej nabywca musi ją opłacić. KSeF jest bazą dokumentów, a nie systemem ich autoryzacji” . Dodał również, że faktura jest jedynie dokumentem rozrachunkowym i nie stanowi dowodu na istnienie umowy czy określone roszczenia.

Ministerstwo Finansów również uspokaja przedsiębiorców, wskazując, że system KSeF został zaprojektowany w taki sposób, aby zapobiegać nadużyciom. Każda faktura wprowadzona do systemu będzie miała odnotowane informacje o tym, kto ją wystawił, co uniemożliwi działania anonimowych oszustów.

Zachęcamy do śledzenia naszego bloga, gdzie regularnie publikujemy analizy i komentarze dotyczące aktualnych zmian w prawie podatkowym.