paź 16, 2025 | artykuły, blog
Z początkiem 2025 r. zaczęły obowiązywać istotne i szeroko komentowane zmiany w podatku od nieruchomości, które postawiły przedsiębiorców przed licznymi wyzwaniami interpretacyjnymi. Nowe regulacje wywołały niemałe zamieszanie – potwierdza to rosnąca liczba wniosków o interpretacje składanych przez podatników próbujących prawidłowo zakwalifikować poszczególne elementy przedsiębiorstwa. Przybliżymy dziś interpretacje, które zostały wydane w nowym stanie prawnym, a które w naszej ocenie mogą być kluczowe dla kształtowania się linii orzeczniczej oraz mogą okazać się pomocne przy wypełnianiu deklaracji na podatek od nieruchomości za 2025 rok.
1/ Interpretacja Prezydenta Kielc z dnia 29 maja 2025 r., PNW-VII.310.2.2025 – WIATA ŚMIETNIKOWA
Stan faktyczny: Na nieruchomości została umiejscowiona wiata mająca zasłaniać i ochraniać kontenery na śmieci. Wiata ta wykonana została wyłącznie na potrzeby umieszczenia w niej kontenerów na śmieci i głównie pełni funkcję estetyczną.
Stan prawny: Zgodnie z punktem 11 załącznika nr 4 do Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (u.p.o.l.) obiekt stanowi między innymi wiata z wyłączeniem wiaty wymienionej w art. 1a ust.1 pkt 2a lit. c u.p.o.l.
Zgodnie z powyższym, obiekt budowlany stanowić ma każda wiata z wyjątkiem tych wskazanych express verbis w art. 1a ust. 1 pkt. 2a lit. c u.p.o.l. tj. wiaty na wózki dziecięce i rowery.
Stanowisko podatnika: Wiata śmietnikowa nie powinna zostać objęta podatkiem od nieruchomości.
Stanowisko organu podatkowego: Stanowisko podatnika jest prawidłowe bowiem ustawa wskazuje, że śmietniki są obiektami służącymi utrzymaniu porządku, wobec czego z uwagi na swój charakter nie są traktowane jako obiekty budowlane podlegające opodatkowaniu. Wiata śmietnikowa przeznaczona jest do przechowywania pojemników (kontenerów) na odpady komunalne w sposób uporządkowany. Z definicji obiektu budowlanego wynika, iż śmietnik może mieć formę budynku lub budowli tj. wiaty, zadaszenia czy obiektu kontenerowego.
Komentarz CLDP: Wskazana interpretacja indywidualna jest korzystna dla podatników bowiem praktyczne znaczenie ma tu funkcja obiektu. Oznacza to, że przedsiębiorcy powinni każdorazowo zweryfikować, czy wzniesione przez nich obiekty porządkowe – takie jak np. wiaty śmietnikowe – kwalifikują się jako wyłączone z opodatkowania.
2/ Interpretacja Burmistrza Polkowic z dnia 8 sierpnia 2025 r., POL.310.1.2025 – ZBIORNIKI BĘDĄCE CZĘŚCIĄ INSTALACJI PRZEMYSŁOWEJ
Stan faktyczny: Na nieruchomości znajdują się dwa zbiorniki zainstalowane w ramach instalacji przemysłowej – zbiornik glikolu i zbiornik azotu. Zbiorniki są elementami technologicznego wyposażenia pieca próżniowego służącego do obróbki cieplnej metali. Oba zbiorniki są prefabrykowane i posadowione na kotwach.
Stan prawny: Załącznik nr 4 do u.p.o.l. wskazuje wprost kilka obiektów – zbiorników będącymi budowlami podlegającymi opodatkowaniu.
Stanowisko podatnika: Zdaniem podatnika zbiorniki nie są obiektami, w których są lub mogą być gromadzone materiały w postaci ciekłej lub gazowej, którego podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym jego przeznaczenie jest pojemność, inny niż wymieniony w poz. 4 i poz. 5 załącznika do u.p.o.l. (definicja z pozycji 6 z załącznika nr 4). Zdaniem wnioskodawcy zbiorniki stanowią część linii produkcyjnej, bez których produkcja byłaby niemożliwa.
Stanowisko organu podatkowego: Stanowisko podatnika jest nieprawidłowe bowiem zbiorniki kwalifikują się jako budowle na podstawie poz. 6 w załączniku 4 do u.p.o.l. pomimo, że w tej pozycji nie występuje wprost określenie „zbiornik”. O takiej kwalifikacji zdaniem organu przesądza parametr pojemności jako funkcja użytkowa, a także trwałe związanie z gruntem oraz powiązanie z procesem technologicznym
Komentarz CLDP: Wskazana interpretacja doskonale ilustruje, dlaczego nowe przepisy budzą wątpliwości wśród podatników. Z naszego doświadczenia wynika, że zbiorniki są obiektami wyjątkowo skomplikowanymi w klasyfikacji, dlatego zawsze wymagają indywidualnej oceny. W analizowanym przypadku, organ podatkowy bardzo szczegółowo zbadał stan faktyczny i sposób wykorzystania zbiorników, co naszym zdaniem potwierdza potrzebę dogłębnej analizy tego typu obiektów bowiem to właśnie funkcja obiektu może przesądzać o jego kwalifikacji – kluczowe jest więc ustalenie czy zbiornik stanowi element instalacji technologicznej, pełni funkcje pewnego rodzaju podatnika czy też należy traktować go jako samodzielny zbiornik.
3/ Interpretacja Prezydenta Miasta Rzeszowa z dnia 6 lutego 2025 r., FN-310.1.2025 – MOBILNE KONTENERY
Stan faktyczny: Na nieruchomości znajdują się kontenery mobilne/ przenośne, które są wykorzystywane przy świadczeniu usług budowlanych – znajdują się na placach budowy, a po zakończeniu prac są przenoszone w inne miejsce, wobec czego nie są na stałe wbudowane w grunt/ nie posiadają fundamentów, a jedynie są posadowione na betonowych bloczkach bądź na kostce.
Stan prawny: Zgodnie z punktem 10 załącznika nr 4 u.p.o.l. obiekt stanowi między innymi obiekt kontenerowy trwale związany z gruntem.
Stanowisko podatnika: Obiekty kontenerowe, które z zasady mają charakter mobilny i są jedynie czasowo posadowione w danym miejscu nie są przedmiotem opodatkowania.
Stanowisko organu podatkowego: Stanowisko podatnika jest nieprawidłowe bowiem kostka lub bloczki betonowe, na których są stawiane kontenery są elementem połączenia kontenerów z gruntem, które zapewnia obiektom kontenerowym stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym. Organ podatkowy powołuje się na definicje trwałego związania z gruntem, w treści której nie ma określenia, które wskazywałoby na konieczność połączenia „na zawsze”, nieodłączalne.
Komentarz CLDP: W naszej ocenie stanowisko zaprezentowane przez organ jest kontrowersyjne i niekorzystne dla podatnika. Dotychczas przyjmowało się, że dopiero w momencie, kiedy obiekt został wkopany w ziemię bądź przykotwiczony można było mówić o trwałym związaniu z gruntem. Jest to kolejna interpretacja, która jasno wskazuje, że podczas wypełniania deklaracji na podatek od nieruchomości konieczna jest indywidualna analiza każdego obiektu znajdującego się na terenie nieruchomości.
Jak widać na przedstawionych wyżej przykładach, interpretacje organów podatkowych coraz częściej, zamiast rozwiewać wątpliwości podatników, w rzeczywistości generują ich coraz więcej. Zmieniające się podejście do kwestii takich jak trwałe związanie z gruntem utrudnia jednoznaczną klasyfikację i sprawia, że bezpieczne wypełnienie deklaracji staje się wyjątkowo trudne.
Wobec narastającej niepewności prawnej, zachęcamy do zachowania ostrożności podczas sporządzania deklaracji na podatek od nieruchomości Aby zminimalizować ryzyko błędów i potencjalnych sporów z organami, chętnie sporządzimy dla Państwa kompleksowy przegląd PON. Dzięki dogłębnej analizie Państwa obiektów pomożemy w poprawnej klasyfikacji i bezpiecznym wypełnieniu deklaracji.
W ramach takiego przeglądu przygotowujemy szczegółowy raport z rekomendacjami, przeprowadzamy wizję lokalną obiektów, a także dokonujemy weryfikacji obiektów o charakterze spornym. W przypadku, gdy wątpliwości obejmują jedynie wybrane obiekty, proponujemy wykonanie indywidualnych analiz zamiast przeprowadzania pełnego przeglądu.
paź 9, 2025 | artykuły, blog
Od 1 stycznia 2026 r. zmieniają się zasady rozliczania kosztów samochodów firmowych.
Ministerstwo Finansów konsekwentnie podejmuje działania, które mają zniechęcić do korzystania z leasingu samochodów spalinowych. Nowe przepisy obniżające próg wartości aut będą działać wstecz, wobec czego nie będzie możliwości rozliczenia samochodu na starych zasadach – nawet w przypadku umowy zawartej przed końcem roku.
W wyniku tych zmian, limit odpisów amortyzacyjnych i kosztów leasingu samochodów o emisji CO₂ powyżej 50 g/km spadnie ze 150 tys. zł do 100 tys. zł.
Wiele osób miało nadzieję, że nowe przepisy obejmą jedynie umowy zawarte od 2026 roku, i że dotychczasowe umowy pozostaną nietknięte. Niestety, dziś już wiemy, że tak się nie stanie – zmiany uderzą również w trwające umowy. Wątpliwości podatników zostały rozwiane.
Odpowiedź na interpelację poselską nr 12100, znak sprawy: DD2.054.16.2025
Poseł Sławomir Mentzen wystąpił z interpelacją z pytaniem, czy dotychczasowy limit 150 tys. zł będzie nadal stosowany do umów leasingu, najmu i dzierżawy zawartych przed 2026 rokiem przywołując przy tym art. 32 Konstytucji RP, podkreślając, że podatnicy finansujący auta różnymi sposobami powinni być traktowani jednakowo.
Podsekretarz stanu, Jarosław Neneman odpowiedział na interpelację posła Sławomira Mentzena. Wskazał w niej, że dotychczasowi leasingobiorcy aut spalinowych zostaną dotknięci nowymi przepisami:
„Samochody osobowe używane w prowadzonej działalności na podstawie umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie są ujmowane w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnika. Z tego względu do samochodów osobowych używanych w prowadzonej działalności na podstawie takich umów, od 1 stycznia 2026 r., będą miały zastosowanie nowe limity”.
W odpowiedzi na interpelację wskazano, że w omawianej sprawie ustawodawca przewidział wyjątkowo długi (bo czteroletni) okres przejściowy na wejście nowych przepisów, wobec tego należy uznać, że okres czterech lat był wystarczający do tego „(…) aby podatnicy podejmowali działania ze świadomością zmieniającej się sytuacji prawnopodatkowej, która pozwoli im ułożyć swoje interesy w sposób dla nich najkorzystniejszy z możliwych”.
Dodatkowo, podsekretarz wskazał, że nie są prowadzone żadne prace mające na celu umożliwienie stosowania dotychczasowych limitów w odniesieniu do samochodów używanych w działalności na podstawie umowy leasingu, najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, zawartych przed 1 stycznia 2026 r.
Co to oznacza w praktyce?
-
- Od 1 stycznia 2026 r. zmienia się maksymalna wartość auta osobowego, którą można uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu;
- Limit wysokości odpisów amortyzacyjnych do 150 000 zł znajdzie zastosowanie do odpisów amortyzacyjnych, jeżeli emisja CO2 silnika spalinowego samochodu osobowego będzie wynosiła mniej niż 50g na kilometr;
- Natomiast, jeżeli CO2 silnika spalinowego samochodu osobowego będzie równa lub wyższa niż 50g na kilometr, limit odpisów amortyzacyjnych będzie wynosił 100 000 zł;
- W przypadku zakupu samochodu spalinowego za 150 000 zł, jedynie 100 000 zł będzie mogło zostać zaliczone jako koszt podatkowy, pozostała część „przepada” jako kwota niemożliwa do odliczenia;
- Nowe przepisy będą obowiązywały umowy zawarte przed 1 stycznia 2026 r., które będą kontynuowane w czasie nowych przepisów;
- Zgodnie z dotychczas obowiązującymi zasadami samochody nabyte i wprowadzone do ewidencji środków trwałych mogły korzystać z wyższych limitów (maksymalnie 150 000 zł w przypadku samochodów spalinowych; maksymalnie 225 000 zł w przypadku samochodów elektrycznych). Stare limity zostaną zachowane wyłącznie do samochód wpisanych do ewidencji środków trwałych przed wejściem w życie nowych przepisów.
paź 2, 2025 | artykuły, blog
Transformator to urządzenie kojarzone przede wszystkim z energetyką, a nie z podatkami. Od lat pozostaje w centrum sporów dotyczących podatku od nieruchomości.
Na pytanie, czy jest on budowlą, urządzeniem technicznym, czy może częścią budynku albo sieci elektroenergetycznej, wcale nie ma oczywistej odpowiedzi. Brak jednoznacznych przepisów sprawił, że problematyka ta była rozstrzygana głównie przez sądy administracyjne i organy podatkowe, a wydawane rozstrzygnięcia nie zawsze prezentowały spójne stanowisko.
Do końca 2024 r. obowiązujące przepisy nie przewidywały szczególnych regulacji odnoszących się do opodatkowania transformatorów. W praktyce prowadziło to do licznych sporów dotyczących tego, czy transformator powinien być kwalifikowany jako:
-
- element instalacji wewnętrznej budynku, opodatkowanej w ramach powierzchni budynku,
- urządzenie techniczne podlegające opodatkowaniu wyłącznie w zakresie części budowlanych,
- element sieci elektroenergetycznej podlegający opodatkowaniu od wartości początkowej całej sieci,
- urządzenie budowlane zaliczane do kategorii budowli, podlegające opodatkowaniu od wartości.
Nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych od 1 stycznia 2025 r.
Impulsem do zmian był wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. (sygn. SK 14/21), w którym zakwestionowano dotychczasowe odesłania w definicji budowli do ustawy Prawo budowlane. W konsekwencji ustawodawca dokonał nowelizacji u.p.o.l., wprowadzając od 1 stycznia 2025 r. autonomiczne definicje budynku i budowli.
W pierwotnym projekcie nowelizacji przewidziano koncepcję „całości techniczno-użytkowej”, a w uzasadnieniu wskazano wprost na konieczność opodatkowania transformatorów od ich wartości. Projekt ten wywołał szeroką dyskusję medialną, jednak w toku dalszych prac legislacyjnych koncepcja ta została porzucona. Ostateczna wersja przepisów oraz uzasadnienie do nowelizacji nie zawierają szczegółowych regulacji odnoszących się do transformatorów.
Jednocześnie ustawodawca wskazał, że wątpliwości interpretacyjne powinny być rozstrzygane w oparciu o dotychczasowy dorobek orzeczniczy, co w praktyce oznacza kontynuację problemów występujących na gruncie wcześniejszych regulacji.
Kwalifikacja transformatorów od 2025 r.
Kwestia opodatkowania transformatorów wciąż budzi wiele wątpliwości. Ustawowe definicje budynku i budowli nie dają jednoznacznej odpowiedzi, czy w konkretnym stanie faktycznym transformator (szczególnie w wersji kontenerowej) powinien być traktowany jako budynek – a więc opodatkowany od powierzchni użytkowej – czy też jako budowla, która podlega podatkowi od wartości początkowej (ze stawką 2%). Brak przepisów odnoszących się wprost do tego rodzaju urządzeń sprawia, że praktyka opiera się głównie na orzecznictwie sądów i najnowszych interpretacjach organów podatkowych. Do takich rozstrzygnięć należy m.in. interpretacja Wójta Gminy Izbicko z 5 maja 2025 r. (sygn. Fn.3120.2.210008.2025), w której wskazano, że: „Tym samym, trwałe powiązanie kontenerów z betonowymi fundamentami, stanowiącymi jednocześnie tace ociekowe oraz umieszczenie tak przygotowanych kontenerów poniżej gruntu, stanowi trwałe związanie z gruntem. Oznacza to, że opisane w stanie faktycznym obiekty kontenerowe, wypełniają definicję budynku i podlegają opodatkowaniu od powierzchni użytkowej.”
W sytuacji, gdy obiekt nie spełnia warunków definicji budynku (np. brak fundamentu), może on zostać uznany za budowlę, opodatkowaną od wartości początkowej (stawka 2%).
Samodzielny transformator
Kwalifikacja podatkowa samodzielnych transformatorów nadal nie jest oczywista. Choć wprost nie mieszczą się one w definicji ani budynku, ani budowli, to praktyka organów podatkowych zmierza w kierunku traktowania ich jako urządzeń budowlanych związanych z siecią elektroenergetyczną. Brak jasnych regulacji ustawowych powoduje, że podatnicy muszą polegać na interpretacjach wydawanych przez poszczególne gminy. Przykładem jest stanowisko Burmistrza Gogolina z 6 maja 2025 r. (sygn. WF.II.3120.51.2025.AD), w którym uznano, że „W konkluzji niniejszej interpretacji, w odpowiedzi na postawione na wstępie pytanie należy stwierdzić, że w stanie faktycznym sprawy, transformatory i rozdzielnice stanowiące wraz z przewodami oraz kablami elementy zakładowej sieci elektroenergetycznej, podlegają opodatkowaniu jako urządzenia budowlane w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 lit. c u.p.o.l transformatory i rozdzielnie w zakładach przemysłowych za urządzenia budowlane podlegające opodatkowaniu od wartości.”
Transformator jako element sieci elektroenergetycznej
Również w przypadku transformatorów funkcjonujących jako elementy sieci elektroenergetycznej nie ma pełnej jasności co do zasad ich opodatkowania. W praktyce nadal ścierają się poglądy organów podatkowych i sądów administracyjnych. Część orzeczeń wskazuje, że urządzenia takie jak transformatory, rozdzielnie czy aparatura wysokiego napięcia należy traktować jako urządzenia budowlane pozostające w związku funkcjonalnym z siecią elektroenergetyczną, a tym samym – opodatkowane podatkiem od nieruchomości jako budowle. Takie stanowisko zaprezentował m.in. WSA w Gdańsku w wyroku z 8 stycznia 2025 r. (sygn. I SA/Gd 793/24), gdzie podkreślono, że: „Bezsporne jest to, że opodatkowaniu podlegają linie elektroenergetyczne, ale na podstawie art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane, który definiuje zakres obiektu liniowego. Jednak w stanie prawnym obowiązującym po 28 czerwca 2015 r. sądy nie podzielają stanowiska organów podatkowych, które przyjmują, że rozmaite urządzenia takie jak m.in.: rozdzielnia wnętrzowa, automatyka, sterownia, aparatura wysokiego napięcia, transformator itp. stanowią urządzenia budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 9 p.b. i art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., będące w związku techniczno-użytkowym i funkcjonalnym z siecią elektroenergetyczną stanowiącą budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego. W związku z tym urządzenia te podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowle.”
Podejście to wzmacnia kierunek interpretacyjny Ministra Finansów, zgodnie z którym założeniem ustawodawcy było utrzymanie opodatkowania urządzeń budowlanych związanych z liniami elektroenergetycznymi zarówno na gruncie przepisów obowiązujących do 2024 r., jak i po nowelizacji.
Podsumowanie
Nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wprowadziła autonomiczne definicje budynku i budowli, co miało na celu ograniczenie sporów interpretacyjnych. W odniesieniu do transformatorów problematyka ta pozostaje jednak nadal aktualna. W praktyce wciąż brakuje rozstrzygnięcia w zakresie następujących kwestii:
-
- czy samo urządzenie transformatora powinno podlegać opodatkowaniu,
- czy opodatkowaniu powinna podlegać wyłącznie wartość fundamentu lub konstrukcji nośnej transformatora,
- czy stacja transformatorowa powinna być kwalifikowana jako budynek (opodatkowanie od powierzchni) czy jako budowla (opodatkowanie od wartości),
- czy transformator powinien być kwalifikowany jako urządzenie budowlane wchodzące w skład sieci elektroenergetycznej.
Zarówno pierwsze interpretacje indywidualne wydane w 2025 r., jak i stanowisko Ministra Finansów, skłaniają się ku traktowaniu transformatorów jako budowli podlegających podatkowi od nieruchomości. Brak jednolitej linii orzeczniczej oraz kontrowersyjny charakter części interpretacji organów podatkowych pozwalają jednak przewidywać, że problem opodatkowania transformatorów będzie nadal przedmiotem sporów sądowych i doktrynalnych.
Transformator jest tylko jednym z wielu przykładów „zagadek” interpretacyjnych dotyczących kwalifikacji podatkowej obiektów na gruncie podatku od nieruchomości. Podobne wątpliwości mogą dotyczyć m.in. rozdzielni, stacji ładowania, zbiorników wchodzących w skład linii produkcyjnych, kontenerów technicznych czy innych urządzeń przemysłowych i infrastrukturalnych. Warto zatem przeprowadzić przegląd takich obiektów wspólnie z ekspertem podatkowym, aby zidentyfikować, które elementy powinny podlegać opodatkowaniu, a wobec których istnieje szansa na odzyskanie zwrotu nadpłaconego podatku w latach ubiegłych, przy jednoczesnym ograniczeniu ryzyka ewentualnych sporów z organami podatkowymi w przyszłości.
sie 25, 2025 | artykuły, blog
Opodatkowanie usług hostingu podatkiem u źródła (WHT) od lat stanowi przedmiot sporu pomiędzy organami podatkowymi a podatnikami. Problem wydaje się szczególnie istotny dla przedsiębiorstw korzystających z międzynarodowych usług IT, w których klasyczny hosting odgrywa kluczową rolę w codziennym funkcjonowaniu biznesu.
Najnowsze orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego pokazują jednak, że zamiast jednolitości mamy do czynienia z coraz większą rozbieżnością w podejściu sądów.
Organy podatkowe: hosting to „użytkowanie urządzenia przemysłowego”.
Organy podatkowe konsekwentnie twierdzą, że wynagrodzenie za usługi hostingu powinno być traktowane jak opłata za użytkowanie (lub prawo do użytkowania) urządzeń przemysłowych. Taka kwalifikacja skutkuje obowiązkiem poboru podatku u źródła od płatności na rzecz zagranicznych kontrahentów.
NSA po stronie podatników – wyrok z 23 lipca 2025 r. sygn.: II FSK 1361/22 (na moment publikacji brak jest pisemnego uzasadnienia wyroku).
W wyroku z 23 lipca 2025 r. NSA zaprezentował korzystne podejście dla przedsiębiorców. Sąd podkreślił, że korzystanie z zagranicznych zasobów serwerowych bez fizycznego dostępu do urządzeń i wpływu na ich parametry nie może być uznane za użytkowanie urządzenia przemysłowego.
Zdaniem sądu, aby można było mówić o rzeczywistym użytkowaniu, podatnik musi mieć nad sprzętem kontrolę – możliwość zarządzania nim czy decydowania o sposobie jego wykorzystania. W przypadku klasycznego hostingu kryteria te nie są spełnione.
To kolejne orzeczenie wpisujące się w nurt korzystnej dla podatników linii orzeczniczej dotyczącej najmu serwerów.
Rozstrzygnięcia niekorzystne – przykład wyroku z 5 sierpnia 2025 r. sygn.: II FSK 1449/22 (na moment publikacji brak jest pisemnego uzasadnienia wyroku).
Równocześnie jednak inne składy NSA zajmują stanowisko odmienne. Przykładowo NSA w wyroku z 5 sierpnia 2025 r. stwierdził, że opłaty za hosting podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła. W ustnym uzasadnieniu wyroku podkreślono, że wystarczające jest znaczenie gospodarcze usługi dla działalności podatnika – niezależnie od fizycznego władztwa nad urządzeniem.
W związku z tym powstaje pytanie co robić? Skoro nawet sądy administracyjne nie są w stanie wypracować spójnego podejścia w tej sprawie?
W obliczu braku jednolitej linii orzeczniczej i interpretacyjnej zalecane jest:
1. Szczegółowe przenalizowanie umów i charakteru usług
Każda usługa związana z użytkowaniem serwerów/chmur/przestrzeni dyskowej, powinna być indywidualnie oceniona w świetle ustawy o CIT oraz postanowień odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
2. Rozważenie wniosku o interpretację indywidualną
W przypadku usług o istotnym znaczeniu ekonomicznym warto wystąpić o interpretację. Choć najczęściej interpretacje w sprawach hostingu są dla podatników niekorzystne, to jednak kolejnym krokiem może być zaskarżenie negatywnego rozstrzygnięcia do sądu, przed którym szanse na pozytywne rozstrzygnięcie są znacznie wyższe.
Potencjalne korzystne rozstrzygnięcie sądu administracyjnego skutkowałoby uchyleniem dotychczasowej interpretacji oraz wydaniem nowego, zgodnego ze stanowiskiem wnioskodawcy rozstrzygnięcia. Warto podkreślić, że pozytywna interpretacja zapewnia tzw. ochronę prawną, chroniącą podatnika przed kwestionowaniem przyjętego sposobu rozliczeń podatkowych w trakcie ewentualnej kontroli organów podatkowych.
Najnowsze wyroki NSA jednoznacznie pokazują, że w zakresie opodatkowania usług hostingu podatkiem u źródła nadal nie wykształciła się jednolita linia orzecznicza. Część rozstrzygnięć sprzyja podatnikom, podczas gdy inne potwierdzają stanowisko organów podatkowych.
W praktyce oznacza to konieczność szczególnej ostrożności przy rozliczaniu takich usług. Każdy przypadek powinien być analizowany indywidualnie, a w sytuacjach kluczowych dla działalności warto rozważyć zabezpieczenie się poprzez wystąpienie o interpretację indywidualną oraz, w razie potrzeby, wejście w spór przed sądem administracyjnym.
sie 25, 2025 | artykuły, blog
W ostatnim czasie zapadły istotne wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego, które mogą mieć znaczenie dla dealerów samochodów w kontekście podatku akcyzowego, w szczególności w zakresie możliwości skorygowania deklaracji i odzyskania nadpłaconego podatku po otrzymaniu rabatu lub upustu posprzedażowego.
Do tej pory rozstrzygnięcia w podobnych sprawach nie były korzystne dla podatników. Organy podatkowe oraz wojewódzkie sądy administracyjne stały na stanowisku, że akcyza jako podatek jednofazowy nie może być korygowana po powstaniu obowiązku podatkowego, a więc otrzymane rabaty czy premie posprzedażowe nie wpływały na podstawę opodatkowania.
Sytuacja zmieniła się wraz z wyrokami NSA z 5 sierpnia 2025 r. (sygn. akt: I FSK 1527/22, I FSK 1583/22, I FSK 1584/22, I FSK 1636/22, I FSK 1637/22, I FSK 1658/22, I FSK 1690/22 – I FSK 1695/22). Wszystkie te wyroki zapadły w sprawie tej samej spółki i dotyczyły tożsamych przypadków: spółka (dealer samochodowy) zapłaciła podatek akcyzowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia auta osobowego, a następnie dostała rabat w związku ze spełnieniem limitów / warunków sprzedaży określonych przez producenta w polityce marżowej.
NSA potwierdził, że po otrzymaniu takiego rabatu podatnik ma prawo skorygować deklarację akcyzową i ubiegać się o zwrot nadpłaty akcyzy. Oddalono skargi kasacyjne organów, które wcześniej odmawiały takiego zwrotu.
Sąd podkreślił, że kluczowe jest, aby przesłanki udzielenia rabatu były określone w umowie lub wynikały z polityki sprzedażowej producenta. Wówczas, nawet jeśli rabat zostanie przyznany po wewnątrzwspólnotowym nabyciu pojazdu, możliwe jest obniżenie podstawy opodatkowania i odzyskanie nadpłaconego podatku.
Warto zaznaczyć, że na moment publikacji wpisu dostępne jest jedynie ustne uzasadnienie wyroków – pisemne uzasadnienia jeszcze nie zostały opublikowane.
Skala spraw i pierwsze wygrane
Sprawa nie ma charakteru jednostkowego. Jak wynika z danych NSA, w Wydziale I Izby Finansowej zarejestrowano już ponad 120 postępowań dotyczących zwrotu akcyzy po rabatach i upustach posprzedażowych.
5 sierpnia 2025 r. zapadło 12 pierwszych rozstrzygnięć przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Wszystkie korzystne dla podatnika. Wkrótce mają zapaść kolejne wyroki. To sygnał, że linia orzecznicza może zmienić się na szerszą skalę, choć dotychczas sądy nie zawsze prezentowały jednolite stanowisko.
Wcześniej bowiem można było spotkać zarówno wyroki korzystne dla podatników m.in. w latach 2013–2015 oraz w styczniu 2023 r., jak i orzeczenia, w których NSA podzielał stanowisko fiskusa, że podatek akcyzowy w przeciwieństwie do podatku VAT nie może być korygowany po jego zapłacie. Przykładem były wyroki z marca 2022 r. i lutego 2024 r., kiedy sąd uznał, że obniżka ceny auta sprowadzonego z zagranicy nie daje prawa do zwrotu nadpłaty akcyzy.
Co to oznacza dla dealerów?
Jeśli linia orzecznicza potwierdzona w sierpniowych wyrokach utrzyma się, dealerzy samochodowi korzystający z rabatów lub upustów posprzedażowych mogą mieć realną szansę na odzyskanie nadpłaconego podatku za wciąż nieprzedawnione okresy. Kluczowe będzie jednak odpowiednie udokumentowanie przesłanek udzielenia rabatu najlepiej wynikających z umowy lub polityki sprzedażowej producenta.
Jeżeli korzystali Państwo z rabatów czy upustów po sprzedaży, istnieje możliwość ubiegania się o zwrot nadpłaconego podatku za wciąż otwarte okresy. Możemy wesprzeć Państwa przedsiębiorstwo w całym procesie albo porozmawiać na spotkaniu jakie są dostępne opcje i z czym mogą się one wiązać.
