Tax alert – odwieszenie krajowych schematów podatkowych

lip 4, 2023 | blog

Tax alert – odwieszenie krajowych schematów podatkowych

Od 1 lipca 2023 r. na terenie Polski nie obowiązuje już stan zagrożenia epidemicznego. 16 czerwca 2023 r. w Dzienniku Ustaw zostało opublikowane rozporządzenie Ministra Zdrowia w tej sprawie.  

 

W podatkach to mała rewolucja, gdyż obowiązujący obecnie okres zawieszenia terminów zgłaszania krajowych MDR zakończy się 30. dnia od daty zniesienia stanu zagrożenia epidemicznego.  

 

Oznacza to, że od 1 sierpnia 2023 zawieszone terminy biec będą na nowo.  

 

Przekładając nowe regulacje na praktykę – jeśli termin na raportowanie: 

  • zaczął biec przed 8 marca 2020 r. (wtedy weszła w życie tzw. ustawa covidowa)1 – od 1 sierpnia 2023 r. biegnie nadal z uwzględnieniem dni, jakie upłynęły przed 8 marca 2020 r.  
  • powstał w okresie zawieszenia obowiązków raportowania – czyli między 8 marca 2020 r. a 30 czerwca 2023 r.,  biegnie dopiero od 1 sierpnia 2023 r. 

Ogłoszenie zniesienia stanu epidemiologicznego to odpowiedni moment na sprawdzenie uzgodnień, które mogły podlegać raportowaniu w okresie pandemii, a nie zostały zaraportowane ze względu na zawieszenie terminów. Trzeba również ponownie wrócić do praktyki pilnowania terminów na składanie okresowych MDR-3. 

 

Plan działania dla każdego przedsiębiorcy, który może mieć styczność ze schematami podatkowymi: 

 

  • sprawdzenie spełnienia kryterium kwalifikowanego korzystającego ze schematów podatkowych, 
  • Sprawdzenie obowiązków: identyfikacja udostępnionych, otrzymanych i  wykorzystanych schematów, 
  • weryfikacja, czy zaraportowanie schematu przez inny zobowiązany podmiot spowodowało zwolnienie z obowiązku raportowania, 
  • w przypadku stwierdzenia obowiązku zaraportowania, kluczowe jest wybranie właściwej procedury (MDR-1, MDR-2, MDR-3, MDR-4). 

 

Konsekwencje 

 

Niedopełnienie obowiązków w zakresie raportowania MDR albo niedotrzymanie stosownych terminów może się wiązać ze znaczącymi karami finansowymi nakładanymi na osoby fizyczne oraz dodatkowymi sankcjami dla podmiotów. Kary te obecnie mogą wynieść do ok. 33 mln zł, jednak od 1 lipca 2023 r. ich maksymalna wartość wzrasta do  ponad 34 mln zł. W przypadku skazania za przestępstwo skarbowe w związku z niedopełnieniem obowiązków raportowych sąd może również orzec o zakazie prowadzenia określonej działalności. 

Warto więc pomyśleć już teraz o odpowiednim zabezpieczeniu własnych interesów, gdyż konsekwencje mogą być poważne. W zakresie MDR mamy na pokładzie świetnych specjalistów, którzy wspierają i pomagają zaopiekować ten obszar w firmach.  

Tax alert – Duże zmiany w ordynacji podatkowej

cze 27, 2023 | blog, Brak kategorii

Tax alert – Duże zmiany w ordynacji podatkowej

Rewolucja w interpretacjach indywidualnych

Do tej pory opłata za wydanie interpretacji wynosiła 40 zł za jedno pytanie. Po zmianach kwota ta będzie ustalana w drodze rozporządzenia wykonawczego, a jej maksymalna wysokość może wynieść nawet równowartość minimalnego wynagrodzenia (od stycznia 2024 r. to 4 200 zł).

Nowela przewiduje przedziały uzależnione od prowadzenia działalności gospodarczej i jej skali. W uzasadnieniu zaproponowano opłatę od 1% minimalnego wynagrodzenia za pracę  dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej do równowartości tego wynagrodzenia  dla największych przedsiębiorców w kraju.

Nowością jest również wprowadzenie 5-letniego okresu ważności wydanych interpretacji, które do tej pory ważne były bezterminowo. Zaproponowane zostały także regulacje dotyczące „starych” – czyli wydanych przed 2019 r. – interpretacji. Stracą one ważność z dniem 1 stycznia 2024 r.  Natomiast te wydane po  31 grudnia 2018 r. i przed 1 stycznia 2024 r. tracą ważność po upływie 5 lat od dnia ich wydania.

Proponowane zmiany wskazują, że DKIS będzie mógł wystąpić do innych organów o  wydanie opinii w zakresie określonego zagadnienia. Czas oczekiwania na odpowiedź nie będzie wliczany do czasu na wydanie interpretacji indywidualnej.

Marginalizacja kontroli podatkowych na poczet rozszerzenia kompetencji czynności sprawdzających

O całkowitej reorganizacji kontrolowania przedsiębiorców MF mówiło od dawna.  Z urzędów skarbowych znikają  kontrole podatkowe przy jednoczesnym zwiększeniu możliwości czynności sprawdzających.

Teraz organ podatkowy w ramach czynności sprawdzających będzie mógł przesłuchać podatnika (w tym zdalnie), przeprowadzić oględziny czy badanie ksiąg.

A co z kontrolami? Ten obszar w pełni przejmą urzędy celno-skarbowe.

Droższe opinie zabezpieczające

Podobnie jak w przypadku interpretacji indywidualnych, wysokość opłaty zmieni się również w przypadku wniosku o wydanie opinii zabezpieczającej (GAAR). Dotychczas obowiązująca opłata w wysokości 20 000 zł zostanie zastąpiona równowartością 10-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę. Od stycznia 2024 r. jest to więc ponad 42 000 zł.

Do grona wiążących informacji dołącza WIK

Na potrzeby ustalenia kodów PKWiU oraz kodów CN została wprowadzona Wiążąca Informacja Klasyfikacyjna (WIK). Oznacza to, że ostatecznie odpowiedzialnym za klasyfikację działalności do odpowiedniego PKWiU będzie KIS (dotychczas ta rola przypisywana była GUS).

Składając wniosek o wydanie WIK trzeba będzie wskazać, na potrzeby jakiego przepisu prawa podatkowego chcielibyśmy dokument uzyskać. Jak wskazuje MF w uzasadnieniu projektu, istotą WIK jest rozstrzygnięcie co do klasyfikacji dla celów zastosowania konkretnego przepisu prawa podatkowego. Najprawdopodobniej tę zmianę najboleśniej odczują ryczałtowcy.

Tak jak w przypadku pozostałych informacji, WIK wydawana jest na pięć lat.

Cząstkowe decyzje w sprawie cen transferowych

Fiskus będzie mógł prowadzić postępowania i kontrole jedynie w wąskim zakresie cen transferowych zamiast – tak jak dotychczas – prowadzić kompleksową weryfikację rozliczenia podatku dochodowego. Zgodnie z uzasadnieniem do projektu: decyzja będzie wskazywać, w jakim zakresie uprzednio złożona deklaracja nie wywołuje skutków prawnych.

Nie będzie to ograniczało organu podatkowego w możliwości późniejszego wydania decyzji określającej w zakresie tego samego zobowiązania podatkowego czy okresu rozliczeniowego, którego dotyczy decyzja w sprawie cen transferowych.

Cząstkowe decyzje mają wygasać, gdy „właściwa” decyzja określająca stanie się ostateczna.

Pozostałe istotne zmiany

 

  • Wprowadzone zostaną postępowania uproszczone mające na celu realizacje spraw o niskim stopniu skomplikowania w znacząco szybszym czasie – 14 dni. Sprawa może być załatwiona w postępowaniu uproszczonym na wniosek strony postępowania. Wymagane jest dostarczenie niezbędnych dowodów przez podatnika, a kwota zobowiązania, zwrotuj, podatku naliczonego czy nadwyżki podatku naliczonego nie może przekraczać 5 000 zł.
  • Wydłużenie czasu blokady rachunku podmiotu na żądanie Szefa KAS z 72 do 96 godzin (STIR).
  • Nałożenie odpowiedzialności za zaległości podatkowe na członków zarządu spółek będących komplementariuszem spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej.
  • Stworzenie możliwości zabezpieczenia zobowiązań podatkowych grupy VAT lub podatkowej grupy kapitałowej na majątku odpowiednio członka grupy VAT lub spółki tworzącej podatkową grupę kapitałową.
  • Wprowadzenie nowej przesłanki zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego związanej z wszczęciem kontroli celno-skarbowej.
  • Nowe wyjątki od zasady doręczania pism na adres elektroniczny – organ podatkowy w uzasadnionych (jego zdaniem) przypadkach będzie mógł doręczać pisma przez pracowników lub funkcjonariuszy z pominięciem próby doręczenie elektronicznego. Widzimy tutaj pewne ryzyko przedłużania zwrotów VAT na ostatnią chwilę lub doręczania postanowień dotyczących rygoru natychmiastowej wykonalności tuż przed przedawnieniem zobowiązania. Dotychczas w przypadku pełnomocnika profesjonalnego doręczenie pism co do zasady odbywało się wyłącznie elektronicznie (a więc pismo musiało zostać wysłane z odpowiednim wyprzedzeniem uwzględniającym maksymalnie 14-dniowy czas doręczenia).
  • Zmiana sposobu liczenia terminu przedawnienia do zobowiązań z tytułu opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych. Co prawda okres przedawnienia dalej wynosi 5 lat, jednak ma zacząć biec od końca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, w którym powstał obowiązek podatkowy w tym zakresie. Oznacza to, że fiskus dodaje sobie rok na wydanie decyzji w tym zakresie.
CLP podatki - tax alert - zmiany w ordynacji podatkowej

Tax alert – programy pomocowe dla uchodźców z Ukrainy mogą stanowić koszty uzyskania przychodu

cze 12, 2023 | blog

Tax Alert

Programy pomocowe dla uchodźców z Ukrainy mogą stanowić koszty uzyskania przychodu

Wyrok WSA w sprawie zakwalifikowania wydatków dla ludności z Ukrainy jako kosztów poniesionych w ramach CSR.

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w przełomowym wyroku orzekł, iż programy pomocowe dla ludności z Ukrainy nie stanowią darowizny ani kosztów reprezentacji, lecz można traktować je tak, jak koszty reklamy czy marketingu. Spółka musi jednak wykazać związek poniesionych wydatków z działalnością w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu (ang. corporate social responsibility – CSR).
Sąd potwierdził, że odpowiednio ukierunkowana pomoc może być podatkowym kosztem, jeżeli jest realizowana w ramach CSR. Wymaga to jednak udowodnienia, że wydatki są ponoszone w związku z realizowaną strategią marketingową. Dzięki działaniom społecznie użytecznym i dbałości o interes wspólny firma pokazuje, że jest wiarygodnym partnerem biznesowym i pracodawcą.

 

Interpretacja indywidualna spółki przedmiotem sporu przed WSA

 

Spółka działająca w branży prawnej uruchomiła projekt pomocowy, który zapewniał uchodźcom z Ukrainy pakiet licznych benefitów, jak np. zakwaterowanie, żywność, opieka medyczna, psychologiczna, prawna, lekarska itp. Cały projekt wpisuje się w strategię marketingową podmiotu poprzez ocieplenie marki w ramach szerzenia idei społecznej odpowiedzialności biznesu.
Do każdego poniesionego kosztu Spółka dysponowała odpowiednią dokumentacją (fakturami czy rachunkami). Wydatki te nie stanowiły darowizny, bowiem na tych działaniach Spółka mogła osiągnąć korzyść majątkową (tymczasem darowizna odbywa się na zasadzie obdarowania kosztem własnego majątku). W tak przedstawionym stanie faktycznym zapytano KIS, czy wydatki poniesione w związku z realizowanym projektem w ramach CSR mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Za twierdzącą odpowiedzią – zdaniem spółki – przemawiały:

  • działania na korzyść własną – promocja marki spółki jako odpowiedzialnego przedsiębiorcy oraz dobrego pracodawcy, a także ograniczenie negatywnych skutków wojny,
  • wpisanie się projektu w podstawowe założenia, które spółka przyjęła w swojej strategii wdrażania idei społecznej odpowiedzialności biznesu,
  • każde z obu tych działań zostało odpowiednio udokumentowane.

Z tą argumentacją nie zgodził się Dyrektor KIS. W wydanej interpretacji stwierdził, że spółka nie uzasadniła, dlaczego bez pomagania uchodźcom nie byłaby w stanie realizować działań marketingowych i budować swojej marki.

Z wykładnią DKIS nie zgodził się z kolei sąd. Warszawski WSA w omawianym wyroku przyjął propodatniczą wykładnię i uznał, że:

  • dzięki realizacji projektu firma osiąga niewątpliwe korzyści i jest odbierana jako „podmiot zaangażowany w problemy społeczne”, co przekłada się na jej pozytywny wizerunek wśród kontrahentów,
  • podjęcie działań informacyjnych i podniesienie wydatków z tym związanych wpłynie na zwiększenie popularności skarżącego i jego produktów, a w konsekwencji może realnie przyczynić się do zwiększenia obrotów.

Nie są to więc darowizny ani koszty reprezentacji, tylko odpowiednio udokumentowane wydatki, które mają służyć uzyskaniu przychodu – uznał sąd.

Wyrok nie jest jeszcze prawomocny, dlatego też do całej sprawy należy podchodzić z  umiarkowanym optymizmem. Niewykluczone, że zagadnienie znajdzie swój finał w NSA. Jeśli tak się stanie, mamy nadzieję na utrzymanie tej linii orzeczniczej.

Sygnatury spraw:

  • wyrok WSA z dnia 18 maja 2023 r. (sygn. akt III SA/Wa 2531/22),
  • interpretacja indywidualna z 25 sierpnia 2022 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.308.2022.2.MKU).

Tax alert – fiskus nie zajmie majątku na wypadek sankcji VAT

cze 2, 2023 | blog

Tax Alert

29 maja 2023 r. NSA wydał uchwałę, zgodnie z którą zabezpieczeniem nie można objąć sankcji VAT.

 

Zdaniem NSA, przedmiotem zabezpieczenia może być tylko zobowiązanie podatkowe. Sankcja VAT stanowi natomiast dodatkowe zobowiązanie podatkowe niepodlegające zabezpieczeniu.

 

Uchwałą SN sędziowie orzekli, że dotychczasowe orzecznictwo błędnie uznawało dodatkowe zobowiązanie podatkowe za zobowiązanie podatkowe. Tym samym w kwestii rozstrzygnięcia słuszności dokonywanych zabezpieczeń nie ma znaczenia wykazanie świadomości podatnika, co do udziału w karuzeli podatkowej. Uchwała NSA jest wiążąca dla innych sądów.

 

Koniec z niezasadnymi zabezpieczeniami

 

Co stanowisko NSA oznacza w praktyce dla podatników? Skutkiem uchwały jest to, że organy podatkowe nie będą mogły dłużej zajmować bliżej nieokreślonych sankcji VAT na majątku podatnika jedynie na podstawie obawy niewykonania zobowiązania podatkowego. Nałożenie sankcji VAT będzie bowiem możliwe dopiero z chwilą wydania decyzji ostatecznej.
Uchwała dotyczy sankcji VAT wynoszących 15%, 20% oraz 30% należnej kwoty podatku za błędy oraz 100% za oszustwa.

 

Pozytywne rozstrzygnięcie dla podatników

 

Brak zabezpieczenia zdecydowanie ułatwi podatnikom dalsze prowadzenie działalności. Bez znaczenia okażą się działania fiskusa w celu uprawdopodobnienia świadomości udziału podatnika w karuzeli podatkowej, a także nadejdzie koniec zabezpieczeń na kwoty wyższe, niż okazują się one w wydanych później decyzjach wymiarowych organów podatkowych. Uchwała NSA może być kluczowa dla niejednego biznesu.

Sygnatura uchwały: I FPS 1/23

W przypadku problemów lub wątpliwości z interpretacją przepisów, pozostajemy do Państwa dyspozycji.

Alkohole i odliczenie VAT

maj 22, 2023 | blog

Życie Kancelarii

Alkohole i odliczenie VAT

Dziś na tapetę bierzemy wydatki alkoholowe – jak inaczej możemy świętować nadchodzący dzień whisky? W biznesie i podatkach ten temat jest dość kontrowersyjny – co z kosztami i odliczeniem VAT?

Pierwszą naturalną myślą jest oczywiście brak prawa do wrzucenia tego typu wydatków w koszty i odliczenia VAT. Ale jak się okazuje, ta kwestia wcale nie jest taka oczywista.

Nie przedłużając wstępu: ten wpis podzielimy na dwie części – prezenty w postaci alkoholu oraz zakup trunków np. z okazji integracji.

Prezenty alkoholowe

O podobnych wydatkach pisaliśmy już w poprzednich wpisach link. Od lat fiskus konsekwentnie stoi na stanowisku, że taki prezent dla kontrahenta zostanie potraktowany jako koszty reprezentacji i nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu – np. przytaczana już przez nas interpretacja nr ITPB3/423-528/11/MK z 10 stycznia 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy:

„(…) w przypadku przekazywania gadżetów o typowo reprezentacyjnym charakterze, przykładowo alkoholi, cygar, biżuterii, zegarków czy piór uznanych, markowych firm, niekoniecznie o wysokiej wartości, wybranym kontrahentom – mimo, że będą one oznakowane logo firmy – co do zasady celem wydatku jest tworzenie pozytywnego wizerunku firmy i budowa odpowiednich relacji z klientami. Tym samym wydatki takie będą miały jednoznacznie widoczny charakter reprezentacyjny i w efekcie na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy CIT nie będą mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.”

Podobnie organy podatkowe podchodzą do kwestii prezentów alkoholowych dla pracowników (por. interpretacja indywidualna nr 0114-KDIP2-1.4010.89.2021.3.PD z 16 czerwca 2021 r.):

Kosztem uzyskania przychodu nie jest także wydatek na zakup wina oraz jego pakowania i konfekcjonowania, które wchodziło w skład koszy upominkowych dla pracowników Spółki. Zauważyć należy, że wydatki na zakup alkoholu nie przyczyniają się do osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodów. (…) Trudno powiązać wydatek na alkohol znajdujący się w koszach prezentowych z zakładanym celem poprawy atmosfery w pracy, zwiększeniem motywacji do pracy, zwiększeniem efektywności pracy, czy budowaniem lojalności wobec pracodawcy.

Zdarzają się sytuacje, gdy alkohol stanowi koszty uzyskania przychodu i odliczenie VAT. Są to np. wydatki poniesione w celach badań rynkowych (por. interpretacja nr 0111-KDIB2-1.4010.690.2022.1.BJ oraz nr 0111-KDIB3-1.4012.849.2022.2.ICZ z 3 lutego 2023 r.).

Jeśli zaś chodzi o VAT, to tutaj już nie mamy ograniczenia związanego z reprezentacją, a zatem zakup wręczonej następnie kontrahentowi butelki wina może nam dać prawo do odliczenia VAT (interpretacja nr 0114-KDIP1-1.4012.235.2017.1.RR z 18 sierpnia 2017 r.)

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca przekazuje swoim kontrahentom w ramach reprezentacji zakupiony alkohol lub inne prezenty, a więc należy przyjąć, że przekazanie to związane jest, co prawda pośrednio, z czynnościami opodatkowanymi. Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Zatem przy nabyciu alkoholu bądź innych prezentów Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zakup alkoholu w ramach integracji zespołu

W przypadku organizacji imprez integracyjnych fiskus nie jest już tak surowy, ale równie niekonsekwentny, jak w innych aspektach prawa podatkowego.

Na początku musimy wskazać, że w zdecydowanej większości interpretacji organy podatkowe stoją na stanowisku, że wydatków alkoholowych nie wrzucimy ani w koszty, ani nie odliczymy VAT. Zdarzają się pojedyncze sytuacje, gdy fiskus uznaje inaczej, jednak to są raczej wyjątki. I o tych wyjątkach tu mowa.

Dla przykładu w interpretacji nr 0111-KDIB2-1.4010.203.2021.1.AP z 16 sierpnia 2021 r. DKIS uznał, że koszt poniesiony w związku z organizacją imprezy integracyjnej (w tym koszt alkoholu), może stanowić kup.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z uczestnictwem we wskazanych we wniosku spotkaniach integracyjno-szkoleniowych pracowników i byłych pracowników stwierdzić należy, że biorąc pod uwagę przytoczone powyżej wyjaśnienia, wydatki te stanowić będą koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Celem organizacji ww. spotkań jest przede wszystkim poprawa efektywności i organizacji pracy poprzez bliższe poznanie się pracowników, większą identyfikację pracowników ze Spółką i jej działalnością, poprawę atmosfery pracy oraz promowanie szczególnie pożądanych wzorców zachowań. Świadczenia takie na rzecz byłych i obecnych pracowników budują pozytywne relacje między nimi, zwiększają zaangażowanie pracowników oraz wzmacniają ich lojalność wobec Wnioskodawcy, mają również działanie motywujące i wpływające na jakość, wydajność oraz efektywność pracy, co dalej przekłada się na wysokość uzyskanych przychodów.

Na gruncie VAT także znajdziemy obiecujące interpretacje.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach z 13 stycznia 2017 r. nr 1462-IPPP3.4512.774.2016.1.PC i 1462-IPPP3.4512.977.2016.1.PC uznał, że jeżeli wydatki alkoholowe wchodzą w skład usługi kompleksowej polegającej na organizacji konferencji dla pracowników, to odliczenie VAT jest możliwe. Stanowisko to wynika zdecydowanie z charakteru konstrukcji świadczenia kompleksowego.

W tym temacie wypowiedział się także WSA w wyroku z 22 marca 2018 r. o sygn. akt III SA/Wa 1789/17:

(…) w ramach organizacji i produkcji Konferencji usługodawcy świadczą kompleksową usługę, na którą składać się może między innymi: przygotowanie i organizacja obiektów, w których odbywa się konferencja, (…) zapewnienie pracownikom zakwaterowania i wyżywienia, w tym napojów (również alkoholowych). (…) Skoro więc, Wnioskodawca zlecając podmiotowi zewnętrznemu przygotowanie Konferencji, to nabywa on kompleksową usługę organizacji Konferencji. (…) Rozdzielenie tych elementów dokonane w skarżonej interpretacji jest w ocenie Sądu sztucznym działaniem (…) skoro nabywane świadczenia kompleksowe służą do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, to na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 u.p.t.u. Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze dokumentującej ich wykonanie w pełnej wysokości.

Podsumowując, fiskus – jak w wielu innych kwestiach – do tematu podchodzi dość niekonsekwentnie, jednak za regułę uznać należy raczej stanowisko odmawiające prawa do wrzucenia w koszty i VAT wydatków alkoholowych. Jak jednak widzimy, zdarzają się sytuacje wyłamujące się z tego schematu. Pozostaje mieć nadzieję, że w kolejnych latach organy podatkowe do sprawy podejdą bardziej liberalnie.

Aleksandra Martuszewska